Sənin olsun Yarı ömrüm puça gedib, Qoy qalanı sənin olsun. O xoş günlər heçə gedib, Qoy qalanı sənin olsun. Bundan sonra düşünməki, Fərid məni xatırlayar, Əllərini qoşa açıb, Sevdasıyla qucağlayar. Həyatını mənsiz yaşa, Bütün zaman sənin olsun. Qapanıram öz dünyama, Bu dünyasa sənin olsun. Dedin

Bir həftə olardı ki, onu palataya götürmüşdülər. Hospitala gətirilməsi isə on gün olardı. Vəziyyəti ağır olduğu üçün dörd gün reanimasiyada qalmışdı. Sağalmasına kimsənin ümidi yoxdu. Hətta, həkimlər də onun əməliyyatdan sağ çıxmasına əmin deyildilər. Çünki onun bədəni güllə və qəlpələrdən

Müsabiqə üçün Səxavət Azəroğlu (Ociyev) Ə.Nəvai adına Səmərqənd Dövlət Universitetinin professoru, Özbəkistan Respublikası Turan Elmlər Akademiyasının Akademiki, saxi.bobo@mail.ru Ana torpaq Səninçün darıxdım, ey ana torpaq, Səndən uzağlara getməsəm belə. Şəhərdə yaşamaq olsa da asan,

Müsabiqə üçün Əzizağa Elsevər (azizaghaalekberov @yahoo.com ) Fərid babasıyla Şəhidlər xiyabanından qayıtdıqdan sonra arxası üstə divana uzandı. Əllərini bir-birinə keçirib, yastıq kimi başının altına qoydu.

Daşdəmir dördüncü dərəcəli dəli idi. Dərbənd dəlixanasında dəlilərə dərs deyirdi. Dərbənddə dəlilərlə dolanmırdı deyə, doxsan doqquzun dekabrın dördündə doğma diyarı Dəllərə döndü. Daşdəmirin dədəsi Davud dayı Daşdəmirə dedi: -Daşdəmir dur danaları, düyələri dağa dırmaşdır, dolaşsınlar. Daşdəmir də

Əzizağa Elsevər azizaghaalekberov@yahoo.com Düz üç gün idi ki, yurdda rahatlıq pozulmuşdu. Düz üç gün idi ki, ananın göz yaşları qurumurdu. Övladları dil tapa bilmir, inad atını minib hərəsi bir tərəfə çapırdı. Öyüd-nəsihət də kar etmir, öz təsirini itirib boş baş ağrısına çevrilirdi. Axı,

Abbas həyəcan və qorxu içərisində meşəyə doğru qaçmaqda idi. Beynindəki fikirlər artıq bir-birinə qa¬rışmışdı. Azadlığa qovuşmaq arzusu ona bütün əzablarını unutdurmuşdu. Əsirlik paltarını tulladıqdan sonra ya¬şamağa olan inam hissi artmış, addımlarını daha cəsarətlə atmağa başlamışdı. O, dəmir

Gül Açım Mən Də... Göy başım üstə bir mavi çətir, Yerlərə baxıram min rəngə çalır. Bürüyüb dünyanı neçə min ətir Adamın huşunu başından alır. BORÇALI Görürəm azı da, çoxu da hərdən, Duyuram varı da, yoxu da hərdən. Gedirəm, gəlirəm yuxuda hərdən Borçalıdan düşür yolum, Borçalı Mənimdi qəlbimdən

Müsabiqə üçün Lavrenti Çiçinadze Lavrenti Çiçinadze 1906-çı ildə Gürcüstanın Zestafoni rayonundakı Sakara kəndində anadan olub. 1930-cu ildə Tbilisi Dövlət Universitetinin pedaqoji fakültəsini bitirib. 1937-1941-çi illərdə “Oktyabryatcı” jurnalının redaktoru, 1965-67-çi illərdə isə Uşaq Kitabı

Bu məkan nə gözəldi,ətraf nə işıqlıdı,bu səslər necə həzindi,rahatlayıcıdı.Bu torpaq nə yumşaqdı, necə çəkicidi, necə istidi.Baş qoyub dincəldiyim,ətrindən bihuş olduğum sinə necə həlimdi,nə mehribandı.Göylərdə sayrışanlar necə parlaqdı, rəngi necə gözəldi.Mən hardayam, bu gözəlliyin adı