Dünya yaranışdan belədir: sözə, şeirə həmişə yüksək qiymət verilib. Çünki şairlik İlahi vergidi. Mərhum şairimiz Tofiq Bayram demişkən - Zorla Allah olarsan , Zorla şair olmazsan. Rəşad Məcidin şeirlərini oxuyanda bu fikrin həqiqət olmasını təsdiqləyirsən. Bir şair kimi Rəşad Məcidin şeirlərinin

Son vaxtlar insanların özbaşınalığı, adam saymazlığı, mənəm-mənəmliyi ənənəvi hal alıb. “Burda mən, Bağdadda kor xəlifə” düşüncəsi insani keyfiyyətlərə zidd olsa da, insan bilib vəzifə başında oturdulanların şüarıdır. Sizə nəql edəcəyim də elə buradakı “xəlifə” ilə bağlıdır. Müdir, müdirə -

Pompey ordusu ilə Azərbaycan torpaqlarına soxulanda bəlkə də heç ağlına gəlməzdi ki, basılmaz, cəngavər bir ordu ilə rastlaşacaq. Ölkənin şimalından içərilərinə doğru irəliləmək istərkən Bazardüzü və Şahdağın ətəklərində keçilməz bir sədlə üz-üzə gələcək. Görünür, Vətənimizin coğrafi mövqeyindən,

Hər martın 8-i qeyd olunan “Beynəlxalq qadınlar günü” yer üzündəki qadın cinsinə mənsub olan məfhumlara qarşı sevgi, nəzakət, məhəbbət tərənnümüdür. Dünyanın əksər ölkələri 8 martı “Qadınlar günü” kimi tanıyıb bayram edir. Qadınların ilk mübarizəsi 1857-ci ilin 8 martında başladı. Fasilələrlə

Bu gün həyat yaşayırıq, ölümü düşünmədən. Unuduruq ölümümüzü, sanki ölüm adlı o sözü heç eşitməmiş kimi. İnsanların necə acgözlüklə fani dünyaya sarılıb sərvət toplarkən ölümü ağıllarının ucundan keçirmədiyi bir vaxtda ölüm onların ac gözlərini əbədi yumur. Hələ sərvətlərini artırmaq xülyasında

XIX əsr maarifçisi Səid Əfəndi Ünsizadənin dərsliklərindən biri - "ƏQAİD və NƏSAYİH" (ƏQİDƏLƏR VƏ NƏSİHƏTLƏR-N.N.) Tiflis,"Ziya" mətbəəsi,1882,98 səhifə Açar

Hər bir insan ömür adlı bir yolun yolçusudur. Özü hiss etsə də, etməsə də o, bu yolun aylardan, illərdən bir sap kimi çözələnib ötən dolaylarını, enişini, yoxuşunu keçə-keçə bir məqama, bir məqsədə, nəhayət bir mənzilə yaxınlaşır. Bu mənzilin astanasına çatmağa az qaldığını hiss edəndə dönüb arxada

XIX əsrdə Zaqafqaziyada Azərbaycan dilinin ilk dəfə olaraq bir fənn kimi tədrisi Gürcüstanla, Tiflis mədəni mühiti ilə bağlıdır. Hələ XIV əsrdə Yaxın Şərqə səyahətə çıxan hər hansı bir avropalı yolunu Zaqafqaziyadan salar və özü ilə Azərbaycan dilini bilən adam aparardı. Azərbaycan dili və onun

S.Ə.Şirvanini yaradıcılığında məktub janrında yazılmış onlarla şeiri var.Bunların əksəriyyəti müəyyən münasibətlə qələmə alınmış ictimai məzmunlu, ezop maneralı,bədiilik cəhətdən diqqəti cəlb edən,hələ də dərin və hərtərəfli incələmələrini tapmayan sənət nümunələridir. Şairin Hacı Səid

Yazıda “Kəşkül” jurnal formatında çıxan 11 nömrəsinin birincisindən söz açdıq. “Kəşkül”ün ilk nömrələri uzun illər idi ki, itmiş hesab olunurdu..” Kəşkül”ünilk 11 nömrəsi jurnal həçmində (formasında) çıxmışdır. Onun bəzi nömrələrinin tədqiqatçılar üçün əlçatmaz olması türk mətbuat tarixinin