Xocalı Bilmirəm hayandan əsdi qara yel, Bir gündə al-qana batdı Xocalı. Azğınlar qoymadı daşı daş üstə, Yağı səni oda atdı, Xocalı. Dərdi dağlar əridən, Evləri boş Xocalı. Ağlamaqdan gözlərdə Qurudu yaş Xocalı. Sinəsi gülləbaran, Yurdu viran Xocalı. Çatan yox harayına, Yarası qan Xocalı. Kardı

Bir zaman demokratdı... keçmişi söyürdü, şivən qoparırdı, hələ yeri gələndə haqqı da qısqanırdı abırsız vicdanına... İndi yenə görəvdə zəncirsiz köpək kimi, tərəddüd edir ziyalı, yazıçı və şair statusunda.. Bir zaman söydüyünə dil uzadıb yalmanır, yekə quyruq bulayır, iri göbək bağlayır, çünki

Sədi YARADANQULU: Qədim Qabal elindən olub, Sevestopol vilayətində yaşayan və yazıb-yaradan şair dostum Sərdar Nəbiyevın mənə unvanladığı məktub: Heyranam Səədi lələ, “yol” ver, sizə qarışım, Bu məclisdə sizlər ilə alışım, Talelərə yağan qarın, yağışın, Qışına yox, baharına heyranam! Zaman

İlhamə Məhəmmdəqızı ƏLƏNDİ Nicat zirvəsinə çatmaq istədim, Könlümün həvəsi xəzana gəldi. Hikmət dəryasını tapmaq istədim, Yoluma böhtanın qarı ələndi. Ömrümdən bir arzu, möhlət istədim, Döndərdi üzünü ki, cana gəldi. Baxanda göylərə, səda istədim, Könlümə zülmətin tarı ələndi. Neyləsin taleyim,

Milli adət-ənənələrin kəndli psixologiyasında daha davamlı olması barədəki bəzi mülahizələrin təsdiqi üçün bu hekayə tutarlı fakt verir. Kəndli psixologiyasında millilik təkcə yaşlı nəslə aid deyil, yeni nəsildə də davam edib gəlməkdədir. Bunu kəndli qocanın da, cavanın da şəhərə-ənənələrin qırılıb

Azərbaycan Yazıçılar Birliyinin üzvü, altı kitab müəllifi, şair publisist Səyavuş UYĞUN xeyli . . vaxtdır ki, Borçalının el qəhramanları Səməd ağa və İstil İsmayılın

Əvvəllər igid ərənlər yurdu olub Qasımlı. Ulu keçmişinə nəzər salsaq təzatlı və təlatümlü vaxtları olub bu kəndin. Adı-sanı bütün Borçalını tutan Səməd ağası, İstil İsmayılı olub bu elatın, mərd kişilər, xeyixah insanlar olub bu torpaqda. Onun ulu tarixindən, etnoqrafiyasından, qəhrəman

Sənə sərvətimmi deyim, Şanım-şöhrətimmi deyim? Namus-qeyrətimmi deyim? Günəş telli təbiətim... Azərbaycan məmləkətim!

Məhəmmədin ünvanıdı, ODLAR YURDU yurdun adı! Tac mahalım BORÇALIDI, YIRĞANÇAYDI elim mənim.

Adam özünü tanısın… Yolsuz bir səyyaham, öz kölgəmin izindəyəm. Qəddim kimi əyilmiş bir soru zamanı tovladıb güldürər üstümə, ağladıb qəhr edər məni, cənnət və cəhənnəm adına Tanrıdan hesab istər.