Azərbaycan dili davamlı olaraq müxtəlif zamanlar üçün ən vacib və mühüm məsələ kimi dövrün ziyalılarını, ədiblərini, görkəmli şəxsiyyətlərini, ümumiyyətlə xalqın bütün vətənpərvər insanlarını dərindən düşündürmüş və bu minivalla atılan mühüm addımlar sayəsində onun bügünkü səviyyədə qərarlaşması

HEYDƏR ƏLİYEV-100 GÖRƏN TORPAQ BİLİRMİ QOYNUNDA HEYDƏR YATIR? Taleyini millətin taleyi ilə bağlayan insanların ömrü də millətin ömrü qədər olur. Dədə Turxan Oğulsan, zəhmətə sal, el yolunda üz ömrü, Hamı yaşaya bilmir bir ömürdə yüz ömrü,

Hər bir xalqın, millətin tarixində əvəzsiz xidmətləri olan, misli-bərabəri olmayan son dərəcə yüksək keyfiyyətləri ilə xüsusilə seçilən dahi şəxsiyyətlər olur. Həmin bu dahi insanlar öz peşəkarlığı, əzmkarlığı və ən əsası vətənpərvərliyi ilə hər zaman öz xalqının arxasında qollu-budaqlı bir çinar

Ağlaya-ağlaya Azərbaycan bayrağını öpən Şəhid anası. Müdrik bir qadın. Böyükdən də böyük sonluğu olmayan bir əsər. Ağlaya – ağlaya bayrağı öpən Şəhid anası, vətəninin azadlığı naminə min bir əziyyətlə böyütdüyü övladından keçən, amma torpağından, bayrağından keçməyən özü sadə, amma ürəyi

Yuxusuz insan olduğum üçün hələ lap uşaqlıq illərindən tez – tez səhərin necə açılmasına baxa-baxa onu qarşılamalı oluram. Səhər açıldıqca ona xüsusi zövq və maraqla baxmalı oluram. Qaranlıq gecə yerini aydın səhərə verdikcə, ətraf astaca ağarır və səhər qaranlığı dəf edib öz yerini aldıqca insanı

Soyuq bir payız səhəridr. Səhərin soyuq küləyi ağacların budaqlarını titrədir. Soyuqdan saralıb büzüşmüş yarpaqlar bu titrəyişə tab gətirməyərək həmin budaqları tərk edib torpaq üzərinə səpələnərək orada sarı xalıya bənzəyirlər. Sakitlikdə küləyin üşüdücü uğultusu və bir də yarpaqların ağaclardan

Hər il mart ayının 20-si Azərbaycanda Novruz bayramı qeyd edilir. Təbiətin və həyatın oyanması Novruzdan başlanır. Azərbaycan xalqı bu bayramı çox təntənəli şəkildə dörd həftə əvvəldən qeyd etməyə başlayır. Həftənin ikinci günləri Su çərşənbəsi, Od çərşənbəsi, Yel çərşənbəsi və Torpaq çərşənbəsi

S.Vurğun deyib: İnsan dünyası da, insan duyğuları, hissləri də müqəddədir. Müqəddəs insan isə sevgi ilə yaşamalı, sevgi ilə yaşatmalıdır.İlahi insanı da sevgidən yaradıb, sevgidə yaşadır, sevgiyə də qovuşduracaq. Şairlər də bu sevgini poeziyada yaşadanlardır. Özləri təpədən-dırnağa sevgiyə

Azərbaycan mədəniyyəti tarixində dil məsələsi mühüm məsələlərdən biridir. Çox düzgün qeyd edirlər ki, dili xalq yaradır, filosoflar kəşf edir, sistemləşdirir, şair və yazıçılar isə onun üzərində söz sənəti yaradaraq yaşadırlar. Məlumdur ki, dil ünsiyyət vasitəsi olmaqdan əlavə, həm də

Dahilərdən biri dil haqqında belə demişdir: “Birinə elə bir söz söylə ki, onu ya yaşat, ya da öldür, amma yaralı buraxma”. Bu sözdə çox böyük hikmət vardır. Çünki, daha bir dahi də söyləmişdir ki, “Gedər xəncər yarası, getməz söz yarası”. Deməli sözün hikmətinin böyüklüyü onun deyiliş formasında,