Sən ey Odlar Yurdunun böyük fəxri, vüqarı, Uzanır zirvələrə yeni həyat yolları, Borçalıtək elin var yaşadır arzuları, Ölməz xalqın istəyi, istəyinlə qoşadı! Bil ki, səni sevənlər səninlə baş-başadır! Sönməz Ay işığı var, ümmanlı baxışında, Min bir məna yaşayır, baharında qışında, Yeni həyat eşqi

Akif Eyvaz oğlu Mustafayev 02.01.1975-ci ildə Gürcüstan Respublikasının Başkeçid (Dmanisi) rayonunda Yırğancay kən-dində anadan olub. 1982-ci ildə Yırğançay Kənd orta mək¬tə-binin 1-ci sinifinə daxil olub. Akifin ailəsi 1988-ci ildə Azərbaycan Respublikasının pay-taxtı Bakı şəhərinə köçürlər. Akif

ATA Ya körpə, ya hakim övlad, gözündə Bəşərdə ən böyük varlıqdı, ATA. Gedib, görünməsə O, Yer üzündə, Dünyanı kiçildən darlıqdı, ATA. Övladla heç zaman açmadan üzün, Pərdəni, izzəti gözlədər, ATA. Ana şirin dillə istətsə özün, Sevgini içində gizlədər, ATA. Nisgil hücum çəksə çətin ki, gülə Edib

Başkeçidi bəyənməyən Xain, xoflu, müxənnətdi, Sür səfanı, el cənnətdi, Cavanşirin* bulağında. ~~~~ * - general Cavanşir Məmmədov Bir yanda quşlar oxuyar, Hər yan müşk-ənbər qoxuyar, Gözəllikdən gözmü doyar Şair, Şahmarlı dağında ? Yaddaşında saxla anı, Təravətli, tərdi yanı, Doyunca doldur

Borçalımın torpağıdı bu yerlər ! Ayağ Qarayazı, başı Başkeçid, Başkeçid baş qapı – Turana keçid, Çəmənlər, çeşmələr növ, çeşid-çeşid, Borçalımın torpağıdı bu yerlər ! *** Bu torpağ mənimki, mərkəzi Sarvan, Sarvandan yol salmış dünyaya karvan, Qaraçöp, Bolnisim, o yan İrəvan, Borçalımın torpağıdı

Canım Borçalı Vətən deyə hey ağlaram, Bağrıma mən daş bağlaram. Hər gələndən soraqlaram, Canım Borçalı, Borçalı. Çıxmır yadımdan ellərim, Qəmdən ağardı tellərim. Sazlı-sözlü şən dillərim, Canım Borçalı, Borçalı. Qüdrətəm, yurdum Borçalı, Qəlbim yuz yerdən yaralı. Qismətdi, düşdüm aralı, Canım

Əziz dostlar! Qərbi Azərbaycanlıların daşnaqlar tərəfindən, ata yurdlarından çıxarıldıqdan sonra, Gürcüstanda Z.Qamsaxurdiyanın quldur dəstəsinin daha da azğınlaşmasına bir təkan verdi. Borçalıda kütləvi sürətdə hamını işdən çığartdılar. İmkanlı adamları oğurlayıb ağır işgəncələr verərək, böyük

Nə vaxtdır getmirəm dağlara sarı, Könlüm çox darıxıb edir qübarı, Yurdum Gəyliyəndi, elim Borçalı, O dağlar yurdunun Leylasıyam mən... Borçalım Adı tarixlərdə qədimdən-qədim, Yenilməz mahaldı, eldi Borçalım. İgid oğullara, şux gözəllərə, Şərəfli ünvandı, eldi Borçalım. Başkeçid yaylaqlı məşhur

XIDIR ORUCOĞLU (1958) Xıdır Oruc oğlu Məmmədli 1958-ci ildə Bolnisi rayonun­dakı Darvaz kəndində dünyaya göz açıb. Orta təhsillidir. Fəhlə işləyir. Şeirləri «Ziya», «Gənc müəllim», «Qələbə bayrağı», «Gür­cüstan», «Ədəbiyyat qəzeti», «Borçalı», «Təh­sil» və s. qəzetlərdə, «Boradigah», «Dar­vaz»

Bəlkə də heç on yaşım tamam olmamışdı. Dərsliklərdəki şeirləri əzbərləmək əvəzinə özüm şeir yazmağa başlamışdım. Yəqin bütün sairlərdə bu hiss olur: uzun müddət yazdıqlarından utanırsan, şeir yazdığını kimsənin bilməsini istəmirsən. Bu duyğunun heç vaxt izahını verə bilməyəcəm, amma sanki insan