Səadət Məlikova: "SEVİRDİM SƏNİ"

TƏBRİK EDİRİK!..

SƏADƏT MƏLİKOVA (1971)

Səadət Mansum qızı Məlikova -
1971-ci il aprelin 1-də
Bakıda ana­dan olub.
1978-ci ildə I sinifə ge­dib,
1988-ci il­­də orta məktəbi bitirib.
Elə həmin il Ba­kı­da­kı 1 sayli
Tibb Tex­­nikumuna da­xil olub.
1990-cı il­­­də təhsilini başa vu­rub və
Bakıdakı Se­maşko adına xəstəxananın
(indiki Kliniki Tib­bi Mərkəzin)
yolu­xu­cu xəstəliklər şöbəsində
tibb ba­cı­sı və­zi­fə­sin­də əmək fəa­­­liy­yətinə başlayıb.

1991-ci ildə uşaq yo­lu­xu­cu xəs­tə­likləri şö­bə­sin­də
baş tibb bacısı vəzifəsinə, 1993-cü ildə yeni­dən
yoluxucular xəstəliklər şöbəsində baş tibb bacısı,
1998-ci il­də yo­lu­xucu rea­nimasiyada baş tibb ba­cısı,
2000-ci ildə Se­maş­ko adına xəs­tə­xana üzrə
böyük tibb bacısı vəzifəsinə təyin olunub.

2020-ci ilin mart ayından ölkəmizdə Covid-19 xəstəliyi
yayıl­ma­ğa baş­ladığı ilk günlərdən həmin virusa yoluxmuş
xəs­tə­­lərə, daha son­ra isə 2-ci Vətən muharibəsində
yaralanan za­bit və əs­gər­lərə qul­luq et­mişdir.

Hazırda keç­miş Semaşko adı­­­na xəs­­təxanada -
indiki Kliniki Tib­bi Mərkəzdə
tibb bacısı və­zi­fə­sin­­də işləyir.

Səadət xanım həm də poeziyani çox se­vir, boş vaxtla­rın­da
özü də şeir yazır və özü səsləndirir. Həvəskar şairədir.
Xəstələrə şə­fa vermək onun heyatının mənası olmaqla bərabər
poeziya da onun üçün bir qidadir.
Şeirləri müxtəlif mətbuat orqanlarında, o cümlədən,
“Şərqin səsi”, “Elm və təhsil” qəzetlərində,
“Poeziya çələngi” adlı ədəbi məcmuədə,
ZiM.Az və Zirve.İnfo saytların­da dərc olunub.
Onu da əlavə edək ki, Səadət xanım
vaxtilə qar­mon da ifa edib,
1982-ci il­də rəh­mətlik Əfsər Cavanşirovun
"Bə­­növşə" xo­run­da televi­zi­ya­da çı­xış edib.
Bir oğlu var.

Yeri gəlmişkən, xüsusi olaraq,
onu da qeyd edək ki, aprelin 1-i
Səadət xanımın doğum günüdür.
Daha doğrusu, yubileyidir.
Anadan olmasının 50 illik Yubileyi!.
Biz də hörmətli Səadət xanımı yubileyi münasibətilə
ürəkdən təbrik edir, ona şəxsi həyatında,
əmək fəaliyyətində, eləcə də, bədii yaradıcılığında
yeni-yeni uğurlar ar­zu­layır və aşağıda onun
bir neçə şeirini dəyərli oxucu­la­rı­mıza təq­­­dim edirik.

Firəngiz İBADOVA,
ZiM.Az


Mən səsini eşidəndə...

Qəlbim yandi, alovlandi,
mən səsini eşidəndə,
Telefon əlimdə titrədi,
mən səsini esideəndə.

Xatirələr yada duşdu,
o illərə qayıtdim mən,
Sən yanımda olan zaman,
çox xoşbəxtdim inan ki mən.
Piçiltili səslə dedin: -Necəsən sən?
Gözum doldu, dedim:
- Sənsiz necə olum ki, mən?
Neçə illər sonra yenə,
döndün mənə, necə olum?
Heç yadımdan çıxartmadım,
sənlə keçən o günləri.
Keçdiyimiz o kücələr,
o dalanlar, o bağçalar,
Süzgün, süzgün o baxişlar,
O gülüslər, o nəşələr...
Bir anliq yadima düsdü.
Göz önünə gəldi bir an sənin siman.
-Harda idin bu vaxtadək,
Heyatim sensiz menasizdı.
-Harda idin bu vaxtadək?
Axi öldürdün sevgimi?
İndi dönüb deyirsən ki,
gel yenidən baslayaq biz.

Axi mən o mən deyiləm,
Heyat məni çox qocaldib
Axi mən o mən deyiləm
Saç ağarib, üz qocalib
Helə qəlbimi demirəm
O lap çoxdandan qocalib.
Daha sevə bilmərəm mən
Mən ölurem, can üsteyem,
Məzarim üstə gələrsən
Qizilgüllerle bezersen
Kederli olarkən, qəmli olarkən
Baxib baş daşima bir anliq, bir an
Keçmişə dönərsən, yada salarsan
Daha mən yoxam, Sən azad yaşa
Get xoşbəxt ol, sən sevgi yaşa.


SEVİRDİM SƏNİ

Niyə mənə inanmadın,
Sevən qəlbə sən yanmadın.
Dinləmədən çəkib getdin,
Budur sənin məhəbbətin?

Xəyalımı sən puç etdin,
Qəlbimi də qırıb getdin.
Daha kimə inanım mən,
Budur, sənin məhəbbətin?

Axı sevirdim mən səni,
Aya bənzədirdim səni.
Nə tez unutdun sən məni,
Budur sənin məhəbbətin?

Qoydun yarı yolda məni,
Axı sevirdim mən səni.
Özgəsiylə gördüm səni,
Budur sənin məhəbbətin?

Get xösbəxt ol, azadsan sən,
Unut məni axtarma sən.
Nə sevgi var, nə məhəbbət,
Öz dərdimə şərikəm mən.


Canım bacım Gulnarə

Həyat səni nə tez aldı,
Canım bacım Gulnarə.
Gözəl ana, gözəl qadın
Canım bacım Gulnarə.

Hər insana dəstək olsun,
Sən hamıya kömək oldun
Amma özün cavan getdin,
Bu dunyadan sən Gulnarə.

Nur simanla, gülüşünlə,
Çox xəstəyə şəfa verdin,
Amma ozun bu virusun
Qurbanına çevrildin sən
Tez tərk etdin bizləri sən.

Hamı səni gözüyaşlı
Hər an səni düşünürük,
Bir an səni unutmadıq
Canım bacım - Gulnarə.

Şəklinə baxdıqca,
Səsinə qulaq asdıqca,
Goz yaslarım suzulur
Cavan getdin bu dünyadan
Canım bacım Gülnarə.

Övladların gözü yaşlı
Məzarın üstünə gəlir.
İş yoldaşların səni
Hər yerdə axtarır, gəzir.

Sən ölməzsən bizlər üçün,
Qəlbimizdə yer almısan.
Daim səni yaşadacaq,
Əməllərin, zəfərlərin.
Rahat sən yat məzarında
Canım bacım Gulnarə.


Qocalar evi

Qocalar qocalar derdli, qocalar,
Gozlerde bir nisgil, bir keder, qem var.
Baxdiqca insanin ürəyi sizler,
Qocalar, qocalar, qocalar evi.

Gozler dikilibdir qapiya sari,
Biride hey baxir pencerelerden.
Belke oglum geldi, belkede qizim,
Umudle gozleyir her ana, ata,
Qocalar, qocalar, qocalar evi

Bacirsan ag saçli ana, ataya,
Bu qeder insanliq goren olubmus?
Bir zaman boyudub boya catdiran,
Indi qocalar evinde qalan
Qocalar, qocalar, qocalar evi.

Eh dunya ne deyim sene,
Bala hesretinden, sevincden uzaq
Geceler içleri qan agliyaraq
Ag saçli ana ve aralar
Kimsesiz qocalar evinde yatar.

Kaski hec bir ana ve hec bir ata
Qocalar evinde qalmasaydilar,
Vicdanli ovladlar valideynlerin
Qocalar evine atmasaydilar.

Gun o gun olsun ki, Vetenimizde,
Qocalar evleri yigisdirilsin.
Butun ovladlar oz valideynlerin,
Qedrini bilib, sevsin, sevdirin
Budur menim arzu, dileyim.
Qocalar, qocalar, qocalar evi.

ALDATDIN MƏNİ

Bu nece sevgidir, bu nece sevgi,
Deyirdin sevirem, amma sevmedin,
Yalandan Soz verib, aldatdin meni,
Bu nece sevgidir, bu nece sevgi?

Menden sans istedin, sans verdim sene,
Amma sen ona deyer vermedin.
Indide cekilib durdun qiraqda,
Bu nece sevgidir, bu nece sevgi?

Sene inandim men, umud bagladim,
Sene guvendim men, sevdim seni men.
Sense yalanlarla qandirdin meni,
Dilenme bir daha menden sen sevgi.
Bu nece sevgidir, bu nece sevgi?

Səadət Məlikova,
ZiM.Az

.