Müşfiq BORÇALInın soydaşlarımıza hədiyyəsi: "Dostun evi könüllərdir!.." (AzTv)

MÜŞFİQ
(AzTV-nin redaktoru və
“Şərqin səsi” qəzetinin baş redaktoru
Müşfiq Borçalıya)

Bir Darvaz yox, neçə ellər sevindi,
Yeni bu dünyaya gələndə Müşfiq.
Gələcəyə nurlu şöy çıraq oldu,
Bu elə-obaya, bu kəndə Müşfiq.

Kim dəyişər şöhrət-şana sevinci?
Allah verməz hər insana sevinci.
Həddən aşdı ata-ana sevinci,
Dil açıb danışıb dinəndə Müşfiq.

Su oldu çaylardan duruldu, axdı,
Hamının gözünə üzü ağ baxdı.
Adıyla silinməz bir iz buraxdı,
Hər tində, döngədə, bələndə Müşfiq.

Xainlərin qəlbi oda qalansın,
Müxənnətin ömür-günü talansın.
Hər an azad gəzsin, azad dolansın,
Düşməsin heç zaman kəməndə Müşfiq.

Yaradın hər zaman xeyirə-şərə,
Şöhrətin yayıldı bütün ellərə.
Borçalıda adın düşdü dillərə,
Heyranam adına bil, mən də, Müşfiq.

El-oban Darvazdır, evin Borçalı,
Həm pulun, xəzinən, cibin Borçalı.
Fərəhlən Borçalı, sevin Borçalı,
Yaşayıb ad alıb, bil səndə Müşfiq.

Şair var, sözüylə çox sözlər bitir,
Şair var, sözləri tökülüb itir.
Səndən xahişim var, bir nəzər yetir,
Şeirdə hər sətrə, hər bəndə Müşfiq.

Qonaq gəl, yoxla gör necədir halım?
Sənə qurban duzum, çörəyim, balım.
Uçur səmalarda səyyar xəyalım,
Minir gah Düldülə, Səməndə Müşfiq.

Tökərəm süfrəyə, çörəyi-duzu,
Dolar şərab ilə kəlin buynuzu.
Kəsərəm ya bir qoç, ya əmlik quzu,
Cavanşirlə bizə gələndə Müşfiq.

Şair Aftandildə vardı etibar,
Şairin ürəyi heç olarmı dar?
Gəl çıxaq dağlara, gör nə ətir var,
Hər güldə, çiçəkdə, çəməndə Müşfiq.

AY QIZIM

AzTV-nin redaktoru
hörmətli Zərnişan xanıma.

Gəlişin bizim üçün toy-bayram oldu,
Sevindi-şadlandı dam-daş, ay qızım.
Silindi ürəkdən qəm də, kədər də,
Çəkildi gözümdən bil yaş, ay qızım.

Sizin bu gəlişə ellər sevindi,
Eyvanımda açan güllər sevindi,
Sizə şeir yazan əllər sevindi,
Güldü üzlər, güldü göz-qaş, ay qızım.

Cavanlar, qocalar gəldi görüşə,
Hamı əhsən dedi vallah bu işə.
Siz məni çəkdiniz xoş nəvazişə,
Məni tutduz hamıdan baş, ay qızım.

Bu gün mənim oldu sevinc dünyası,
Töküldü könlümün tökülməz pası.
Bir çalan olsaydı cəngi havası,
Dinləyərdik yavaş-yavaş ay qızım.

Döşənsin yoluna qızıl gümüş, ləl,
Zərnişan sözümə sən eylə əməl.
Götür sən Müşfiqi, bir də qayıt gəl,
İstəməyən qalsın çaş-baş, ay qızım.

Unutmarıq sizi vallah bircə an,
Bizim sözlərimiz olmamış yalan.
Gəlsəniz sizlərə Qələmzər xalan,
Dəmləyər çay, həm dəmli aş, ay qızım.

Xoş oldu bu görüş, bir oldu ürək,
Doğru-dürüst kəsmədik də duz-çörək.
Avtandili danlamasın el gərək,
Olmamışam heç qəlbi daş, ay qızım.

SƏNƏ

Müşfiq Mədədoğluna müraciətlə

Müşfiq, qonaq gəldin doğma yurduna,
Ulu Tanrı bu gün oldu yar, sənə.
Sevundi, şadlandı ellər, obalar,
Sevinc bəxş eylədi bu dağlar sənə.

Sən gəldin özünü çəkmədin naza,
Qış gəldin, görüşü qoymadın yaza.
Gözəllər hörmətlə çıxdı pişvaza,
Baş əydi ağacda budaqlar sənə.

Gəlişin şad etdi bizim bu kəndi,
Müşfiq, Qəmərli də sənə vətəndi.
Ev-eşik sevindi əlvan bəzəndi,
Buyur gəl dedi otaqlar sənə.

Sənin gülüşünə güldü lalələr,
Axdı yanağımdan damla-damla tər.
Çıxdı pişvazına nazlı gözəllər,
Xoş gəldin söylədi dodaqlar sənə.

Sən gəldin vətənə bir də yoxladın,
Vətənimin güllərini qoxladın.
Namərdləri, xainləri oxladın,
Güc eylədi namus, qeyrət, ar, sənə.

Qonaqçün açıqdır qaşım-qabağım,
Qonaq gəlsə olur kefim damağım.
Bil, sən oldun mənim əziz qonağım,
Tay olan deyil qeyri qonaqlar sənə.

Müşfiq, əgər baxsan işin əslinə,
Hörmətim var Çobanovlar nəslinə.
Xoş kamalın oxşayır yaz fəslinə,
Dilim gəlmir deyim bəxtəvər sənə.

Müşfiq ağa, gör kimlərdi qurbanın,
Eə bilmə qəm-kədərdi qurbanın.
Aftandidi, Qələmzərdi qurbanın,
Məndə deyim Allah olsun yar sənə.

Bu eldən o elə nulu şam yetir,
Qardaşdan-qardaşa xoş kəlam yetir.
Məndən Cavanşirə bir salam yetir,
Mən də deyim, Allah olsun yar sənə.

Aftandil de, dostdan qeyri nə yaxşı,
Elə dost var nə yamandı, nə yaxşı.
Gəldin şad eylədin məni nə yaxşı,
Ömür boyu varam minnətdar sənə.

Aftandil QƏMƏRLİ,
Başkeçid.
2007.