Sürünən məhəbbəti (olmuş hadisə əsasında) Keçən illərin otuzuncu illərində, Stalin represtiyasının alovlandığı bir zamanda Barum Şirak, Pəmbək dağlarının arasında yerləşən Qursalı kənd sakinlərinə ermənilər basqın edir 10 nəfər qətlə yetirirlər. Qanlı çayının sahilindən

Mənə Anam qarğayıb.. Mənə Allah deyil, Anam qarğayıb, Elə doğulandan, yük belimdədir. Peyğəmbər evladın hey misal çəkir, Görəsən, nişanə tük belimdədir? Mənə Allah deyil, Anam qarğayıb, Halal çörəyini qazan söyləyib. Bu söz doğulandan hey dilindədir, Görən, qulağına yazan söyləyib.? Mənə Allah

Bir çələngsən (bir xanım şairə dostuma həsr eləmişəm) Üzüyünün zümrüd qaşı, Parıldayır gözü, qaşı, Nə özgəyəm, nə də naşı, Bir xanımsan, bir ürəksən, Gül, çiçəksən, bir çələngsən. Olmusan başımın tacı, Sənsən qəlbimin əlacı, Niyə baxırsan qıyqacı, Bir xanımsan, bir mələksən, Gül, çiçəksən,

SƏNSƏN Həsrətin odlara qaladı məni, İntizar gözümün yağışı sənsən. Telimə un kimi ələdin dəni, Ömrümün vədəsiz şərt qışı sənsən. Bu necə yazıdı, bu necə qədər, Qəlbimdə yurd salıb, elə qəm, kədər, Mən sevim, sevməyim - hədərmiş, hədər, Vüsalla həsrətin vuruşu sənsən. Qəlbimi göynədir, hey

Dərya Qılıc (Qılıcova Nailə Bahadır qızı) 31.12.1958-ci ildə Sumqayıt şəhərində, ziyalı ailəsində anadan olub.1985-ci ildən A.S.Puşkin adına Tovuz şəhər orta məktəbində müəllimə işləyib.Ailəlidir. Dərya Qılıc "Qəmli səadət" "Cəhənnəmə gedən yol" " Bir qapılı iki məhəllə" " Tale yolları" " İtkin

TƏBRİK EDİRİK!.. [i]Bu gün mehriban həmkarımız, istedadlı qələm dostumuz, çox hörmətli Sona xanım Abbasəliqızının Ad günüdür. [i]Sona xanım İsmayılova - 20 oktyabr 1961-ci ildə Qərbi Azərbaycanda Göyçə mahalında ziyalı ailəsində doğulub, dünyaya göz açıb. Elə Göyçə mahalında da böyüyüb

MÜQƏDDƏS OCAĞIN KÖZÜYƏM, ANA! Sən coşub-çağlayan dağ şəlaləsi, Mən o şəlalənin səsiyəm, Ana! Sən uca zirvənin büllur çeşməsi, Mənsə, o çeşmənin gözüyəm, Ana! İlk kəlməm, ilk sözüm anam- birincim, Mənə həyat verən nəşəm, sevincim, Qiymətli xəzinəm, Firuzəm, incim, "Talıbxan nanı"nın duzuyam, Ana!

ÜRƏK NECƏ DÖZSÜN BU AYRILIĞA? Yadıma yurdumun dağları düşür, Həsrətdən quruyan bağları düşür, Gənclik illərimin çağları düşür, Ürək necə dözsün bu ayrılığa? Xəyalımda canlanır o gözəl aləm, Ürəyimdə kədər, gözlərimdə qəm, Başımda fırlanır, bütün bu aləm, Ürək necə dözsün bu ayrılığa? Ağdam,

Ana Gecələri yatmayaraq analar, Hər əzaba qatlaşıbdır həyatda. Doğru söyləmişlər bizim babalar, Cənnət anaların ayağı altda. İndi dərk edirəm mən yavaş-yavaş, Analar müqəddəs olur dünyada. Ananın önündə əyilən hər baş, Ən yüksək zirvəyə çatır dünyada. Ana əziyyəti, ana zəhməti, Nə ölçü, nə də