İradə Kövrək (Sarıyeva) Aşıq, vurma sarı simə, Yaram dərindən simləyib. Bilirsen ki, meylim sazda Teller derdimə himləyib. Yorulmuşam yollar kimi, Qırılmışam qollar kimi, Hürkəyəm sonalar kimi Hicran könlümü şumlayıb. Aşıq, dərdim dərdə bənddi, Dərd sinəmdə sinəbənddi. Gözlərim bir himə bənddi

Sevinc MƏMMƏDOVA AJB-nin üzvü, şair-publisist. SƏN MƏNİM ŞƏKLİMİ ÜRƏYİNƏ ÇƏK... Sən mənim şəklimi ürəyinə çək, Bəlkə uzaq ola qəm, ürəyindən. Gəzdir sinən altda, gəzdir tütyə tək Qoy səni qorusun dumandan, çəndən… Sən mənim şəklimi ürəyinə çək, Sevən ürəyinə lap yaxın olum, Sən orda boş yerə

Sevinc Həzrətqulu qızı Məmmədova - şairə-publisist, AJB-nın üzvü. 1965-ci ildə oktyabrın 27-də Quba şəhərində anadan olmuşdur. İxtisasca hüquqşünasdır. Uzun illərdir mətbuatda çalışır. Quba Radio Verilişləri redaksiyasında ədəbi işçi və diktor, rayonda nəşr olunan “Birlik-Edinstvo” qəzeti

[b]MƏHSƏTİ ŞEYDA ƏLİ QIZI ELƏ BİL O MƏNƏ SEVDALANIBDIR... ...Alıb ağuşuna aparır məni Bu dəli ruzigar bilmirəm hara... Alıb öz - özümdən qoparır məni Aparıb gedəcək lap uzaqlara... ... O qədər dərdləşdim dünya ilə mən Səsimə ruzigar səs verdi mənim ... O da mənim kimi yük dolu bir qəm Yəqin

Belə getsə Bu dünyanın sonu hələ uzaqdı, Geriyə də qayıtmağa yolum yox. Bu illərin üzərindən uçmağa, Ürəyim yox, qanadım yox, qolum yox. Küləkləri mehdi, şehdi, sazaqdı, Düşub eldən, obalardan dərbədər. Bu dünyanın sonu hələ uzaqdı Əvvəli də yaxın deyil o qədər. Yol gəzirəm külək olub əsməyə,

AZƏRBAYCANIM Odundan od alan, od parçasıyam, Ucalan səsimsən Azərbaycanım! Fəxrim, iftixarım sevimli Vətən, Gecəm - gündüzümsən Azərbaycanım! Gur şəlalə axan, dağda qara bax, Yurduma göz dikən, olacaq dağ -dağ. Vuran ürəyindir bütöv Qarabağ, Əzəldən bizimsən Azərbaycanım! Füsünkar gözəllik

“Güclü enerjisi olan əsər nə istəməklə, nə tələb etməklə, nə tənqid etməklə, nə qarşıya məqsəd qoymaqla, nə hədələməklə, nə ənam verməklə, nə də arzulamaqla yaranır” Onun imzası da, yaradıcılığı da nümunə göstərilə bilər və göstərilir də. Nə özünün xarakterində, nə yaradıcılığında, nə də

Kəhrabalar düzülübdü rəngi sarı, O salxımlar əl eyləyir bizə sarı. Ayırmayın məni doğma ellərimdən, Çox incitmə, gəl yaramı asta sarı. * * * Möhtac qalmaz tox olarsa göz, ələ, Könül sevən o gözələ göz elə. Əsli-kökü bilinməsə gözəlin, Gəl inanma hər sürməli gözələ. * * * Səhvim olsa, unut, etmə

Məmməd Abbas oğlu Abdullayev 1970-ci ildə - Ulu Borçalımızın qədim Baş­ke­çid elində - indiki Gürcüstanın Dmanisi rayonundakı Qızılkilsə kəndində dünyaya göz açıb. 1987-ci ildə orta mək­təbi, 1992-ci ildə Azərbaycan Dövlət İnşaat Mühəndisləri Uni­ver­sitetini bitirib. Hazırda “Azərsu” Açıq

Gürcüstanda yaşayıb-yaradan istedadlı qələm dostlarımızdan biri də tanınmış yazıçı-jurnalist-tərcüməçi Əziz Dəlivəllidir. O, 1958-ci il oktyabrın 14-də Tiflisdə ziyalı ailəsində anadan olub. Orta və ali təhsilini rusca alsa da, əmək fəaliyyətinə Tiflisdə o dövrlər Azərbaycan dillində nəşr olunan